“Birinci turdan əvvəl Sinan Oğana təyinat verməyən yeganə namizədin Rəcəb Tayyib Ərdoğan olması və mitinqlərdə belə nəzərə alınmamış və Sinan Oğanın, Məhərrəm İncəyə tətbiq edilən təzyiqlərdən və bəzi ittihamlardan uzaqlaşaraq, səmimi üçüncü ola biləcəyi fikri reaksiya səslərinin diqqət mərkəzində olması mövqeyini gücləndirdi.

2018-ci il seçkilərində daha çox demokratiya üçün hər bir namizəd üçün imza toplayan CHP, eyni heyətlə və genişlənmiş ittifaqla 2023-cü ildə cəmiyyəti öz tərəfinə toplamaq üçün üstünlüyü vədlərə və ümumi prinsiplərə vermədi, əksinə, Rəcəb Tayyib Ərdoğanın müxalifəti üzərində qurulmuş kampaniya prosesini həyata keçirdi və iqtisadi böhran və zəlzələnin yaratdığı travmaya baxmayaraq, seçiciləri öz tərəflərinə toplamaq əvəzinə əvvəlki düşərgələrində konsolidasiya etməyə sövq etdi”.

Bu barədə Bizimyol.info xəbər portalına BAU ULMER müdürü, politoloq İhsan Alpargın danışıb. Onun sözlərinə görə, nəticədə, Ərdoğan 2018-ci il seçkilərində aldığı səsləri qoruyub saxlasa da, müxalifət səpələnmiş səsləri yalnız bir namizəddə toplaya bildi.

BAU ULMER müdürü, politoloq İhsan Alpargın

Politoloqun fikrincə,proqramı və siyasəti olmadığı üçün tənqid edilən MHP, parlament seçkilərində həm müttəfiqliyə verilən reaksiya, həm də strateji səsvermə seçimlərində türk seçicilərinin ənənəvi seçimi olduğu üçün 10 faizi keçməyi bacardı.

“Tənqid mədəniyyətinin getdikcə zəiflədiyi, özünütənqidin demək olar ki, olmadığı bir şəraitdə ciddi kadr və proqram dəyişikliyinə ehtiyac olduğu aydındır. 2002-ci il seçkilərindən əvvəl müxalifət olan AK parti, iqtidara gələrək dönəmin siyasi mühitində dəyişiklik yaşatdı. Həm də AK Partiya kadrlarını və siyasətlərini doğru oxunuşlarla dövrün şərtlərinə uyğun təşkil edə biləcək dərəcədə uğurlu olmuşdu”,- deyə İhsan Alpargın qeyd edib.

Politoloq hesab edir ki, 2017-ci il referendumundan sonra keçən yeni sistemdə 2002-ci ildən bu günə kimi bir dəfə də olsun uduzmayan iqtidar partiyasını və onun lideri Ərdoğanı qəbul edən müxalifət oyunu daha yaxşı qurmalı idi. Belə ki, 2002-ci ildə geniş siyasi və sosial spektrin təmsilçilərindən ibarət olan AK Partiya heyətinə bənzər 6 fərqli partiyanı 2023-cü ildə bir araya gətirməklə buna nail ola bilməyəcəyi bir həqiqət idi. Çünki 3-6 mart tarixlərində baş verən namizəd böhranı göstərdi ki, müxtəlif nizamnamə və təşkilati strukturlara malik partiyalar arasında baş verən münaqişələrdə "qol qırılıb, yerində qalmır".

“Qısa müddətdə problem həll olunsa belə, pis koalisiya dövrləri yaşayan Türkiyə cəmiyyəti və çox həssas bazarlar bu riski almadı. Köhnə söhbət, köhnə tənliklər və qabığını-köynəyini-rəngini dəyişən yeni-köhnə aktyorlarla getdikcə sərtləşən, stress səviyyəsi günü-gündən artan beynəlxalq sistemdə mövcud olmaq mümkün olmadığı kimi, milli səviyyədə uğur qazanmaq mümkün deyil”-deyən politoloq hesab edir ki, milliyyətçi seçiciləri qazanmaq üçün tələsik hazırlanan "Türkiyə İpək Yolu" video hadisəsindən də göründüyü kimi, təkcə milli deyil, həm də beynəlxalq dinamikanı oxumaq problemi olan lider və kadrların uzaqlaşdırılması zəruridir.

İlahin, Bizimyol.info